Yaklaşık iki metreye yakın boyuyla insanın gözüne çarpmayacak gibi değil. İster beğen ister beğenme o ayrı bir konu tabi. Bi refleks halinde bakıştan sonra ikinci bakışında ağzının suyu akarak mı bakarsın yoksa acıyarak mı, bu da sana kalmış. Ama bi gerçek var ki orada insanın gözüne çarpan çok süslü bir şey var. Boylu poslu olduğu kadar, iri yapısı geniş omuzları ve kol kasları çok büyümüş bi arkadaş. Ayaklardan su verilerek büyütülmüş gibi. Havalar da açılmışken güneşli günlerin ruhuna uygun giyinmiş. Buz mavisi bol kot pantolonu, beyaz tişörtü, ve en çarpıcısı şeker pembesi, kollarını kıvırdığı gömleği. Gözünde ise tek başına bir spor arabayı andırabilecek, parlak gözlükler. Saçlar günün modası, ensenin biraz daha kısa olduğu tepelerin uzunca ve bir dalgayı andıran şekilde sabitlemiş hali. Tabi ki ayaktaki 52 numara her biri bir küçük seyahat çantasını andıran beyaz spor ayakkabılar olmazsa olmaz. Ben otobüsten dışarıyı izlerken o da karşıdaki durakta otobüs bekliyordu. Kendisini izlediğim tahmini 4 saniye içinde, saniyenin 1/10 de kendisini göz ucuyla süzdü. Güzelliğini kontrol ediyor gibiydi. Hala yerinde miydi ağaç gövdesi baldırları, hala boylu boyunca görünüyor muydu geniş şişik omuzları acaba? Gözlüğünün altından görünen biçimli çenesi, burnu.
Böyle adamlar bende hep bir hüzün uyandırmıştır. Hep kafalarının boş olduğunu düşünmüşümdür onların. Eski bir dostun da dediği gibi "yüksek binaların çatı katı boş olurmuş!". Her söylendiğinde pis pis sırıtırdık bu lafa. Velhasıl kelam, kendilerinin farkında oldukları kadar dünyanın farkında olamadıkları için üzülürüm onlar adına. Onlar adına ve kendime adıma üzülürüm, hiç bir zaman öyle şatafatlı, öyle göz alıcı frapan, süslü olmadığım, olamadığım, olmak istemediğim için. Bazısı için doğru bir tespittir benimki, bazısı için de bir kıskançlıktan ibaret belki. O bilinmez de. Her görüşümde buna benzer birini hüzünlenirim ömrüm boyunca asla böyle süslü bir adam olamayacağım için..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder