Aynaya bakıyorum bu ben miyim diye.. saçımdaki beyaz tellere bakıyorum sonra. Tek tek ayırt ediliyorlar diğerlerinden, kalın simsiyah telli saçlarımdan. Azlar ama ayaktalar, isyandalar adeta. Sinmiyorlar aralara. Korkmuyorlar, öndeler, benden daha önde. Siyah teller bensem, beyazlar düşüncelerim..
Hepsini bu sözler hatırlatıyor..
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
Dinledikçe susması, düşündükçe susması.
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası...
Ö. ASAF
